Τα τέσσερα πόδια του τραπεζιού, του Ιάκωβου Καμπανέλλη στο θέατρο Πρόβα

Η σπαρταριστή αποκαλυπτική σάτιρα του Ιάκωβου Καμπανέλλη, «Τα τέσσερα πόδια του τραπεζιού», έρχεται για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων στο θέατρο Πρόβα.

Το Θέατρο Πρόβα συμμετέχει στον εορτασμό του έτους Καμπανέλλη, 100 χρόνια από τη γέννηση του, με το έργο «Τα τέσσερα πόδια του τραπεζιού».

Η Μαίρη Ραζή και ο Σωτήρης Τσόγκας πρωταγωνιστούν στη διαχρονική, κωμικοτραγική κοινωνική σάτιρα του Ιάκωβου Καμπανέλλη, «Τα τέσσερα πόδια του τραπεζιού», σε σκηνοθεσία του Παντελή Παπαδόπουλου, σκηνικά κοστούμια της Λαμπρινής Καρδαρά, πρωτότυπη μουσική του Διονύση Τσακνή.

«Τα τέσσερα πόδια του τραπεζιού»

«Τα τέσσερα πόδια του τραπεζιού» είναι ο αντίποδας του κόσμου της «Αυλής των θαυμάτων». Το έργο γράφτηκε το 1978 και παρουσιάστηκε από το θέατρο Τέχνης. Η ιστορία του έργου είναι πολύ απλή. Τα επτά αδέλφια, γυναίκες και άντρες, κληρονόμοι μιας μεγάλης βιομηχανικής επιχείρησης, κάτω από την τυραννική αθανασία ενός εφτάψυχου πατέρα που μολονότι είναι σε μόνιμη αφασία διατηρεί το 51% των μετοχών του. Τα αδέρφια τσακώνονται μεταξύ τους γιατί όλα θέλουν να ηγηθούν και να αναλάβουν τη διεύθυνση της εταιρείας. Οι ανελέητες ραδιουργίες και οι λυσσαλέοι καυγάδες που γίνονται συνέχεια ανάμεσά τους οδηγούν στην αλληλοεξόντωση τους. Τελικά διαπιστώνουν ότι κυνηγούν και επενδύουν σε ένα μέλλον που δεν το ορίζουν. Μέσα όμως από τις διάφορες κωμικοτραγικές καταστάσεις που ζουν αποφασίζουν να συμφιλιωθούν και να μονοιάσουν και να συνεχίζουν να έχουν ακόμα το μπαμπά τους.

Λίγα λόγια για την επιλογή του έργου

Το θέατρο «Πρόβα» έχει στο ενεργητικό του μακροχρόνια πορεία παρουσίασης ελληνικών θεατρικών έργων. Φέτος, ανεβάζουμε τη νέα μας παραγωγή : «Τα τέσσερα πόδια του τραπεζιού», ένα από τα πιο σημαντικά έργα της ελληνικής μεταπολιτευτικής περιόδου. Πρόκειται για το έργο που φέρει την υπογραφή του πατριάρχη του ελληνικού θεάτρου, Ιάκωβου Καμπανέλλη. Το έργο, με αφορμή τη διαμάχη για την κληρονομιά μιας μεγάλης βιομηχανικής επιχείρησης, καταγράφει με συγκλονιστικό αλλά και διαχρονικό τρόπο, την απληστία των ανθρώπων και την ακόρεστη δίψα τους για εξουσία και πλούτο. Το έργο γράφτηκε το 1978 αλλά μοιάζει σαν να γράφτηκε σήμερα. Αυτό είναι το μέγα επίτευγμα του Καμπανέλλη, ο οποίος στέκεται στην κορυφή της νεότερης ιστορίας του θεάτρου. Δεν είναι τυχαίο που οι σύγχρονοι του συγγραφείς, αλλά και οι νεότεροι τον αποκαλούν γενάρχη του ελληνικού θεάτρου.