της Άννας Λεμονάκη
Ομάδα Bleu en Haut Bleu en Bas

Κάτω Χώρος
Από 7.10.2016 μέχρι 6.11.2016

Ένα έργο για το άγχος, τις κρίσεις πανικού και τη θάλασσα!
Έντονα εμπνευσμένη από τη δουλειά της Ανχέλικα Λίντελ, η Άννα Λεμονάκη υπογράφει μια τριλογία βασισμένη σε αληθινά γεγονότα, εξερευνώντας το τρίπτυχο Φόβος, Αγάπη, Θάνατος. Το Μπλε, μέρος πρώτο, που έκανε την πρεμιέρα του στις 20 Ιανουαρίου στο Théâtre des Grottes στη Γενεύη, παρουσιάζεται για λίγες παραστάσεις στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.

Το έργο
Η Μία δεν μπορεί άλλο, έχει τριανταρήσει και τα ’χει παίξει, όχι λόγω ηλικίας, αλλά λόγω καταστάσεων, έχει μαγκωθεί, κουράστηκε, βαρέθηκε τα πλάτσα πλάτσα πλούτσα, δε θέλει ούτε να ελέγχεται άλλο, ούτε να ελέγχει, φτάνει...
H Μία βγάζει τα εντός εκτός και θέλει να φέρει τα πάνω κάτω εκείνη, και όχι οι φόβοι της. Να ’ναι καλά το ροκ ’ν’ ρολ και η αλμύρα, απαραίτητα συστατικά για μια βουτιά με τα όλα της.

Έγραψαν για την παράσταση:
«Ένα ανθρώπινο στολίδι. To Μπλε είναι ένα εργοτάξιο με πολλαπλές φόρμες, σε σκηνοθεσία της Άννας Λεμονάκη και της Λευκής Παπαχρυσοστόμου. Υπάρχει η ιστορία, στα ελληνικά και στα γαλλικά, ένα ολόκληρο τοπίο. Οι εικόνες της Βάνας Κοσταγιόλα που δείχνουν με ειρωνεία ότι το άγχος είναι επίσης μια τεράστια αγορά. H μουσική του Σάμουελ Σμίντιγκερ, απαραίτητη ενέργεια ροκ που επαναστατεί. Γιατί η Άννα κατάφερε να απελευθερωθεί από αυτό που αποκαλεί το Σύνδρομο του Ποσειδώνα, από τα κύματα που βράζουν. Βγήκε από τον ανεμοστρόβιλο και τώρα μπορεί να τραγουδήσει Cry Baby, αγαπημένο τραγούδι του πατέρα.»
Le Temps

«Η Άννα Λεμονάκη είναι αγχώδης. Όπως πολλοί άνθρωποι σήμερα, η Ελληνίδα συγγραφέας και ηθοποιός που ζει στη Γενεύη, υποφέρει από διαταραχή πανικού. Στο Μπλε σε σκηνοθεσία της Λευκής Παπαχρυσοστόμου, διηγείται το τραύμα της και βρίσκει στη ροκ μουσική την ενέργεια που χρειάζεται για να το ξεπεράσει.»
RTS, Les matinales d’ Espace

«H ηθοποιός ελληνικής καταγωγής Άννα Λεμονάκη, με τη στήριξη του θεάτρου Saint Gervais για θεατρική συγγραφή, υπερασπίζεται στη σκηνή ένα έργο ανάμεσα στο ντοκιμαντέρ και τη φαντασία, ευνοώντας το αληθινό και την επαφή με το κοινό.»
Tribune de Genève

Το έργο θα παιχτεί στα ελληνικά με κάποια μικρά κομμάτια στα γαλλικά.